Winnica Alfriedstein w Radebeul, sołectwo Niederlößnitz, związana jest z mistrzem winiarstwa Friedrichem Roosem, który posiadał od roku 1734 rozległy majątek ziemski z winnicą w regionie Niederlößnitz. W latach 1742 do 1745 polecił wznieść na winnicy barokowy dwór. Rodzina Roos sprzedała posiadłość w kwietniu 1763 saskiemu premierowi Heinrichowi hrabiemu von Brühl, który po splądrowaniu i zniszczeniu jego majątków podczas wojny siedmioletniej szukał niezburzonej posiadłości.
Kierując się raczej wolą spędzenia tu jesieni życia, nazwał posiadłość „Mon repos“ – „moje zacisze“. Nowsza nazwa „Friedstein“ jest dosłownym odzwierciedleniem pojęcia francuskiego. W XIX wieku przyjęła się nazwa „Altfriedstein“ dla odróżnienia od kolejnej, położonej wyżej na stoku osady „Neufriedstein“. Spadkobiercy Brühla sprzedali winnicę w 1770 roku jubilerowi Carlowi Augustowi Böhmerowi. Następnie miały miejsce kolejne zmiany właścicielskie. Około roku 1900 drezdeńska firma architektoniczna Schilling & Graebner założyła na winnicy osiedle willowe. Skrzydło zachodnie dworu i część traktu środkowego przeszkadzały w budowie drogi i zostały z tego powodu w 1903 roku rozebrane. Naruszyło to symetrię barokowej budowli. W dworze mieścił się do 1987 miejski dom opieki.
Obecnie: Prywatny budynek mieszkalny. Wnętrza budynku nie można zwiedzać.
